Autor: Paweł Baj

Przeczytaj opis walki w Wyzwaniu i oddaj swój głos

Bardzo długo zastanawiałam się czy pisać tego e-maila, nawet teraz nie wiem czy to ma sens bo kto to zauważy. Ale co tam.

Historia jak wiele podobnych. Zauważyłam wyzwanie QCZAJ’a skusiło mnie, że można zmienić ciało i jeszcze się tym chwalić i ba może wygrać ta nagrodę, darmowa dietę na chwilę 😄 nie liczyłam na 1 miejsce, niee to nie to. Ale wykupiłam i zaczęłam ćwiczenia plus pyszna dieta. W końcu miałam takiego kopa, że koniec marudzenia, koniec użalania się nad sobą, że tu wisi, tam źle to źle. Czas był coś zmienić, nie udało się może taki efekt wow, ale jest efekt, w ciele ale największy jest w głowie. Bo nie ważne że coś tam trochę jeszcze wisi, wiem że jestem w stanie ciężka praca to usunąć, ale i tak największą zmianą jest w mojej głowie, kocham się ! Jestem ładna, ciało można zmienić, ale najważniejsze zmienić głowę. Tak więc powód dla którego tu jestem, to chęć zmiany życia i myślenia na lepsze, wstawać z uśmiechem i z muzyką w duszy szykować się do pracy (i tak teraz jest), nie wstaje już z przygnębieniem, że smutkiem i płacząc dusza. Ja już swoje wygrałam z QCZAJ’em. Ale na pewno jeszcze zostanę na długo ❤ taka o to moja historia. Pamiętajcie kochać się w każdym aspekcie życia pozdrawiam was Paula Ocz

Przeczytaj opis walki w Wyzwaniu i oddaj swój głos

Co zainspirowało mnie do podjęcia walki o lepszą siebie?

Chyba chęć zmiany, którą od jakiegoś czasu odczuwałam a nie wiedziałam od czego zacząć i jakie kroki podjąć. Wyzwanie #tajlandiazqczajem spadło jak z nieba w samą porę. Byłam w takim miejscu w życiu, gdzie zaczęło mi się nużyć, a każdy kolejny dzień przypominał ten poprzedni… No a jak zacząć zmieniać swoje życie, skoro nie od samej siebie, swoich nawyków i samego postrzegania świata oraz możliwości, jakie nam daje. Patrząc z perspektywy czasu byłam straszną pesymistką i (nawet!) przystępując do gry, nie wierzyłam, że dotrwam do końca, a co dopiero z sukcesem! Tymczasem z każdym kolejnym tygodniem sama siebie bardziej zaskakiwałam – spadkiem wagi i cm w obwodach też, ale przede wszystkim patrzeniem na świat i to co przede mną, co jeszcze można zrobić, zobaczyć czy odkryć!

Początkowo ciężko mi było dzielić się postępami na swoich social mediach, pokazywać zdjęcia… opisywać odczucia… Ale większa pewność siebie też pojawiła się z czasem.

W codziennej walce pomagała oczywiście świetna grupa fb, ale także moja psia “tymczaska” Molly, która dzielnie nie pozwalała schodzić z “pola bitwy”, jakim była dla nas mata czy wychodzić z kuchni przed skończeniem przygotowywania posiłków (a podkreślę, że kuchnia zdecydowanie nie była nigdy moim ulubionym miejscem ;)).

Wyzwanie już się zakończyło, ale ja rozpędzona podczas niego, będę działać nadal. Czasami potrzeba takiego jednego motywacyjnego kopa, sytuacji do wykorzystania,

sięgnięcia po wyciągniętą w Twoim kierunku dłoń i nieco silnej woli później, po to by pokazać samej Sobie, że można… że warto… I być z siebie dumnym!

* Molly swoje wyzwanie też zakończyła sukcesem – ma świetny dom stały!